Welsh Corgi Pembroke

Źródła dowodzą, że psy rasy welsh corgi pembroke żyją na terenach brytyjskich co najmniej od 920 roku n.e. Uważa się, że do Walii sprowadzili je flamandzcy tkacze. Od XIV do XVIII wieku psy tej rasy były wykorzystywane do zaganiania bydła. W 1934 w Wielkiej Brytanii welsh corgi cardigan i welsh corgi pembroke zostały uznane za oddzielne rasy.

Pembroke to posłuszny, aktywny pies. Jest odważny, towarzyski i przyjacielski. Mawia się, że jest „dużym psem w małym ciele”. Jest posłuszny i lojalny wobec bliskich. Doskonale nadaje się do domów, w których dużo się dzieje. Sprawdza się też jako pies stróżujący. Jest czujny i chętnie ogłasza przyjście gości.

Welsh corgi pembroke to z zasady bardzo zdrowy pies. Jednak, jak wiele innych ras, cierpi czasem na dziedziczne schorzenia oczu oraz dysplazję stawów biodrowych (która może doprowadzić do problemów z poruszaniem się). Z tego powodu przed reprodukcją ważne jest przebadanie jego wzroku i stanu stawów biodrowych. Z racji swojej sylwetki psy rasy welsh corgi pembroke są też podatne na schorzenia kręgosłupa.

Welsh corgi pembroke ma wprawdzie krótkie łapki, ale był wykorzystywany do zaganiania bydła, bo ma mnóstwo energii i determinacji. Dorosłe osobniki potrzebują co najmniej godziny ruchu dziennie.

Pies potrzebuje zbilansowanej diety bogatej w składniki odżywcze i ciągłego dostępu do wody. Aby utrzymać psa w dobrej formie, ważne jest jego regularne ważenie oraz badania. Psa należy karmić przynajmniej dwa razy dziennie, zgodnie z zaleceniami producenta karmy.

Welsh corgi pembroke ma prostą, wodoodporną sierść średniej długości z gęstym podszerstkiem. Taka sierść nie wymaga intensywnej pielęgnacji. Trzeba ją szczotkować, żeby usunąć martwy włos. Błoto łatwo usunąć, gdy już wyschnie.

Mimo, że większość ras psów jest postrzeganych jako łatwo akceptujące dzieci, wszystkie zwierzęta powinny zostać przysposobione do obecności małego dziecka. Dzieci powinny zostać przygotowane do obecności zwierzęcia, nauczyć się szacunku dla jego natury oraz i poznać zasady bezpieczeństwa w codziennych kontaktach. Niezależnie od tego małe dzieci nigdy nie powinny być pozostawione z psami bez opieki dorosłych, którzy powinni nadzorować ich każdą interakcję.