Welsh Corgi Cardigan

Źródła dowodzą, że psy rasy welsh corgi cardigan żyły na terenach brytyjskich już około 1200 r. p.n.e. Uważa się, że do Walii sprowadzili je Celtowie. Takie psy sprawdzały się przy zaganianiu bydła. W 1934 w Wielkiej Brytanii welsh corgi cardigan i welsh corgi pembroke zostały uznane za oddzielne rasy.

Welsh corgi cardigan jest psem pełnym energii. Potrzebuje właścicieli, którzy lubią aktywność na świeżym powietrzu. Psy tej rasy mają instynkty psów pasterskich. Z tego powodu lubią być w ciągłym ruchu. Mają skłonność do pogryzania pięt i „gonienia” za stopami. Są jednak posłuszne i lojalne. Ponieważ są też czujne, nadają się do pilnowania domu.

Welsh corgi cardigan to z zasady bardzo zdrowe psy. Jednak, jak wiele innych ras, cierpą czasem na dziedziczne schorzenia oczu oraz dysplazję stawów biodrowych (która może doprowadzić do problemów z poruszaniem się). Z tego powodu przed reprodukcją ważne jest przebadanie ich wzroku i stanu stawów biodrowych. Z racji swojej sylwetki psy rasy welsh corgi cardigan są też podatne na schorzenia kręgosłupa.

Welsh corgi cardigan potrzebuje co najmniej godziny ruchu dziennie, mimo że ma bardzo krótkie łapki. Jest jednak dość elastyczny i potrafi przystosować się do stylu życia rodziny.

Pies potrzebuje zbilansowanej diety bogatej w składniki odżywcze i ciągłego dostępu do wody. Aby utrzymać psa w dobrej formie, ważne jest jego regularne ważenie oraz badania. Psa należy karmić przynajmniej dwa razy dziennie, zgodnie z zaleceniami producenta karmy.

Welsh corgi cardigan ma prostą, wodoodporną sierść (krótką lub średniej długości) z gęstym podszerstkiem. Taka sierść nie wymaga intensywnej pielęgnacji - wystarczy dwa razy w tygodniu poświęcić trochę czasu na usunięcie martwego włosa. Błoto łatwo wyczyścić, gdy już wyschnie.

Mimo, że większość ras psów jest postrzeganych jako łatwo akceptujące dzieci, wszystkie zwierzęta powinny zostać przysposobione do obecności małego dziecka. Dzieci powinny zostać przygotowane do obecności zwierzęcia, nauczyć się szacunku dla jego natury oraz i poznać zasady bezpieczeństwa w codziennych kontaktach. Niezależnie od tego małe dzieci nigdy nie powinny być pozostawione z psami bez opieki dorosłych, którzy powinni nadzorować ich każdą interakcję.