Sznaucer Średni

Podobizna sznaucera pojawiła się w sztuce oraz w rzeźbach już w XV wieku. Sznaucery miniaturowe i olbrzymie pochodzą właśnie od sznaucera średniego. Rasa pochodzi z południowych Niemiec i pobliskich rejonów Szwajcarii i Francji. Początkowo był używany jako szczurołap, dopiero potem odkryto, że doskonale sprawdza się jako pies obronny i stróżujący. Pierwszy wzorzec rasy powstał w 1890 roku.

Sznaucery mają żywy temperament i są aktywne, ale potrafią być uparte i nieposłuszne. Często przywiązują się do jednej osoby lub rodziny i ma tendencje do obrony swojego terytorium. Nie zawsze dobrze toleruje inne psy i zwierzęta domowe, dlatego wymaga socjalizacji i nadzoru. Szybko podnoszą alarm, kiedy do ich terytorium zbliża się ktoś obcy. Ogłaszają to szczekaniem.

Sznaucery mają tendencje do zapadania na choroby serca i, jak w przypadku większości ras, mogą cierpieć na dysplazję stawów biodrowych (która może doprowadzić do problemów z poruszaniem się). Z tego powodu zaleca się badanie stanu stawów biodrowych.

Sznaucer lubi aktywność i zabawę, dorosły pies potrzebuje minimum godziny ruchu dziennie, najczęściej więcej. Uwielbiają być w ruchu i lubią szkolenia.

Pies potrzebuje zbilansowanej diety bogatej w składniki odżywcze i ciągłego dostępu do wody. Aby utrzymać psa w dobrej formie ważne jest jego regularne ważenie oraz badania. Psa należy karmić przynajmniej dwa razy dziennie i zgodnie z zaleceniami producenta karmy.

Szata składa się z szorstkiej i drucianej okrywy włosowej oraz gęstego podszerstka. Niezbędne jest dokładne szczotkowanie przynajmniej 2 razy w tygodniu. Dla psów wystawowych wymagana jest wizyta u profesjonalnego psiego fryzjera. U pozostałych sznaucerów wystarczy zwykłe strzyżenie.

Mimo, że większość ras psów jest postrzeganych jako łatwo akceptujące dzieci, wszystkie zwierzęta powinny zostać przysposobione do obecności małego dziecka. Dzieci powinny zostać przygotowane do obecności zwierzęcia, nauczyć się szacunku dla jego natury oraz i poznać zasady bezpieczeństwa w codziennych kontaktach. Niezależnie od tego małe dzieci nigdy nie powinny być pozostawione z psami bez opieki dorosłych, którzy powinni nadzorować ich każdą interakcję.