Nowofunland

Nowofundlandy (zwane także newie) prawdopodobnie nie pochodzą z Nowej Funlandii, ale wiadomo, że w XV wieku tę wyspę zamieszkiwali Indianie hodujący psy wilkowate, wykorzystywane do polowań, łapania i dźwigania. Kiedy na wyspie pojawili się osadnicy z Europy, zatrzymali jedynie najbardziej pożyteczne i posłuszne psy. Te z kolei krzyżowały się z psami przywożonymi na wyspę przez handlarzy, a ich młode były pozostawione samym sobie. Po pewnym czasie powstała rasa, która przypominała znanego obecnie nowofundlanda. Kiedy na początku XVIII wieku do Europy dotarły wieści o niezwykłym psie, który potrafił holować ciężkie ładunki i pomagał rybakom, od razu zaczęto go rozmnażać.

Nowofundlandy są spokojne, łagodne i doskonale nadają się na psa dla rodziny. Dobrze czują się zarówno w towarzystwie ludzi jak i innych zwierząt. Instynktownie chcą ratować ludzkie życie, co bywa drażniące, zwłaszcza kiedy raz po raz wyciągają właściciela z wody. Są wesołe, pełne energii i należą do jednych z najsympatyczniejszych ras na świecie.

Jak wiele innych ras, nowofundlandy cierpią na dysplazję stawów łokciowych i biodrowych (zmiany zwyrodnieniowe stawów są bolesne i mogą doprowadzić do problemów z poruszaniem się). Często zapadają na choroby pęcherza moczowego i serca.

Zaleca się kontrolę aktywności ruchowej u szczeniąt, zbyt duża może skutkować zwyrodnieniem kości i stawów. Nowofundlandy kochają wodę oraz pływanie. Zdrowy dorosły osobnik potrzebuje minimum godziny ruchu dziennie, chętnie przystanie na dłuższą aktywność.

Olbrzymie psy mają olbrzymi apetyt. Ponadto potrzebują innego doboru składników odżywczych, w tym minerałów i witamin wspomagających ich potrzeby związane z dolegliwościami stawowymi oraz ochroną chrząstki. Nowofundlandy są podatne na wzdęcia i problemy żołądkowe. Mniej obfite, częstsze posiłki mogą zminimalizować to ryzyko.

Dwuwarstwowa, gęsta, tłusta i nieprzemakalna szata nowofundlandów wymaga skomplikowanej pielęgnacji. Te psy powinny być codziennie wyczesywane, ze szczególnym naciskiem na dłuższe włosy na nogach, żeby zapobiec ich splątaniu.

Mimo, że większość ras psów jest postrzeganych jako łatwo akceptujące dzieci, wszystkie zwierzęta powinny zostać przysposobione do obecności małego dziecka. Dzieci powinny zostać przygotowane do obecności zwierzęcia, nauczyć się szacunku dla jego natury oraz i poznać zasady bezpieczeństwa w codziennych kontaktach. Niezależnie od tego małe dzieci nigdy nie powinny być pozostawione z psami bez opieki dorosłych, którzy powinni nadzorować ich każdą interakcję.