Lhasa Apso

Rasa lhasa apso pochodzi z Tybetu. Była hodowana przez mnichów i możnych co najmniej od dwóch tysięcy lat. Psy tej rasy wykorzystywano do pilnowania świątyń i klasztorów. Tybetańczycy bardzo je szanowali. Wierzyli, że lhasa apso są reinkarnacją świętych lamów. Lhasa apso nigdy nie były sprzedawane ani kupowane. Można je było otrzymać w darze, co uznawano za wielki zaszczyt.

Lhasa apso jest lojalnym, ufnym psem. Dobrze znosi obecność dzieci oraz innych psów. Lubi niezależność i z rezerwą podchodzi do nieznajomych, ale jeśli zachowamy cierpliwość i konsekwencję, stanie się stosunkowo posłuszny. Lhasa apso jest dość wrażliwy. Źle znosi słuchanie podniesionych głosów.

Jak u wielu innych ras, mogą u niego występować dziedziczne schorzenia oczu. Zaleca się badanie wzroku. Psy tej rasy są też podatne na infekcje skórne.

Dorosłe psy rasy lhasa apso potrzebują co najmniej pół godziny ruchu dziennie. Mają mnóstwo energii. Mogą spacerować kilometrami, ale równie chętnie zostaną w domu i będą się tam bawić. Będą zadowolone, jeśli codziennie zapewni im się kilka krótkich spacerów.

Małe psy mają szybki metabolizm, spalają energię w krótkim czasie i potrzebują jeść często, ale mało. Karma dla małych ras zawiera odpowiednią ilość składników odżywczych i została podzielona na małe kawałki, dostosowane do ich niewielkiego pyska. To zachęca do gryzienia i wspomaga trawienie.

Lhasa apso wymaga dość intensywnej pielęgnacji. Wierzchnia warstwa jego sierści jest długa, ciężka i dość szorstka w dotyku. Podszerstek jest trochę krótszy i bardziej miękki. Należy go czesać, żeby uniknąć zmierzwienia i splątania. Sierść można też przystrzyc, żeby sprawiała mniej problemów. Warto w tej kwestii zasięgnąć rady specjalisty.

Mimo, że większość ras psów jest postrzeganych jako łatwo akceptujące dzieci, wszystkie zwierzęta powinny zostać przysposobione do obecności małego dziecka. Dzieci powinny zostać przygotowane do obecności zwierzęcia, nauczyć się szacunku dla jego natury oraz i poznać zasady bezpieczeństwa w codziennych kontaktach. Niezależnie od tego małe dzieci nigdy nie powinny być pozostawione z psami bez opieki dorosłych, którzy powinni nadzorować ich każdą interakcję.