Labrador Retriever

Labrador retriever pochodzi z wybrzeża Nowej Fundlandii. Początki tej rasy sięgają XVII wieku. Psy były wtedy wykorzystywane od przenoszenia sieci rybackich w lodowatej wodzie. Na początku XIX wieku psy tej rasy sprowadzono do Poole Harbour w Wielkiej Brytanii. Cieszyły się takim powodzeniem, że rybacy nie mogli opędzić się od ofert kupna. Zwierzęta świetnie sprawdzały się jako psy myśliwskie. Earl Malmesbury był nimi zafascynowany. Te psy były wówczas znane jako „psy św. Jana”. Earl rozpoczął hodowlę tej rasy i nazwał ją „labradorami”.

Labradory są z pewnością w pierwszej trójce najlepszych psów domowych - o ile właściciel lubi ruch! Są przyjazne, łagodne i serdeczne. Łatwo się przystosowują i przywiązują się do innych zwierząt oraz do dzieci. Są cierpliwe i wyrozumiałe, ale nigdy nie należy tego nadużywać. Są niezwykle lojalne i uwielbiają brać udział we wszystkich przejawach życia rodzinnego. Labradory będą szczekać, żeby zwrócić uwagę właściciela na nieznajomych, ale przywitają ich z radością.

Jak wiele innych ras, labradory mogą cierpieć na dziedziczne schorzenia oczu oraz dysplazję stawów biodrowych i łokciowych (która może być bolesna i doprowadzić do problemów z poruszaniem się). Z tego powodu przed reprodukcją ważne jest przebadanie ich wzroku i stanu stawów biodrowych.

Labrador szybko przystosuje się do ilości ruchu, jaką będziemy w stanie mu zapewnić. Trzeba jednak pamiętać, że najlepiej, aby dorosły osobnik ruszał się przez kilka godzin dziennie. Labradory uwielbiają dość długie spacery, na których mają możliwość pobiegać i pobawić się bez smyczy. Kochają aportowanie i wodę. Jeśli znajdziemy się w jej pobliżu musimy upewnić się, że są bezpieczne. Mają skłonność do tycia, ale częstą przyczyną tego stanu jest brać ćwiczeń i zamiłowanie do jedzenia.

Duże psy mają większy apetyt niż małe rasy. Ponadto potrzebują innego doboru składników odżywczych, w tym minerałów i witamin. Labradory są podatne na wzdęcia i problemy żołądkowe. Mniej obfite, częstsze posiłki mogą zminimalizować to ryzyko.

Sierść labradorów jest łatwa w pielęgnacji. Szata jest gruba i gęsta, posiada wodoodporny podszerstek. Wystarczy wyszczotkować ją raz w tygodniu. Podczas linienia wymaga częstszej uwagi.

Mimo, że większość ras psów jest postrzeganych jako łatwo akceptujące dzieci, wszystkie zwierzęta powinny zostać przysposobione do obecności małego dziecka. Dzieci powinny zostać przygotowane do obecności zwierzęcia, nauczyć się szacunku dla jego natury oraz i poznać zasady bezpieczeństwa w codziennych kontaktach. Niezależnie od tego małe dzieci nigdy nie powinny być pozostawione z psami bez opieki dorosłych, którzy powinni nadzorować ich każdą interakcję.