Kerry Blue Terrier

Kerry blue terrier jest wszechstronnym psem zagrodowym. W przeszłości pilnował gospodarstwa, zwalczał szkodniki, polował i aportował małą zwierzynę. Służył nawet przy wypasie zwierząt hodowlanych. Mówi się, że wywodzi się od psa, który dopłynął do brzegów Irlandii po katastrofie statku, choć różne wersje tej opowieści różnią się w szczegółach. Niektórzy twierdzą, że tym psem był mały niebieskoszary spaniel z hiszpańskiej armady. Zdaniem innych był to czarny terier rosyjski, który osiadł na mieliźnie w zatoce Tralee. Jeszcze inni utrzymują, że był to portugalski pies dowodny ze statku transportowego. Pies ten miał potem skrzyżować się z miejscowymi rasami terrierów, co doprowadziło do powstania rasy kerry blue.

Kerry blue jest typowym terierem. Wykazuje się czujnością, determinacją i pewnością siebie. Bywa też uparty. Powinien być zdyscyplinowany, ale czasem ta cecha stoi pod znakiem zapytania. Może sprawiać problemy w kontaktach z innymi psami. Z tego powodu niezbędna jest wczesna, kompleksowa socjalizacja i późniejsze szkolenie.

Kerry blue terrier jest dość zdrową rasą. Najczęściej spotykane u niego problemy zdrowotne to choroby oczu i skóry.

Kerry blue terrier potrzebuje godziny ruchu dziennie, ale z chęcią porusza się dłużej, jeśli dostanie taką możliwość. Jest wszechstronnym psem. Lubi agility i inne psie sporty. Po spacerze należy przejrzeć sierść, w której łatwo zbierają się nasiona traw i lepkie pąki roślin.

Pies potrzebuje zbilansowanej diety bogatej w składniki odżywcze i ciągłego dostępu do wody. Aby utrzymać psa w dobrej formie, ważne jest jego regularne ważenie oraz badania. Psa należy karmić przynajmniej dwa razy dziennie, zgodnie z zaleceniami producenta karmy.

Miękka, jedwabista, falista sierść psów tej rasy nie linieje. Wymaga codziennego szczotkowania i przycięcia raz na sześć do ośmiu tygodni.

Mimo, że większość ras psów jest postrzeganych jako łatwo akceptujące dzieci, wszystkie zwierzęta powinny zostać przysposobione do obecności małego dziecka. Dzieci powinny zostać przygotowane do obecności zwierzęcia, nauczyć się szacunku dla jego natury oraz i poznać zasady bezpieczeństwa w codziennych kontaktach. Niezależnie od tego małe dzieci nigdy nie powinny być pozostawione z psami bez opieki dorosłych, którzy powinni nadzorować ich każdą interakcję.