Jamnik (Długowłosy Miniaturowy)

Początków rasy można się doszukać w piętnastowiecznych Niemczech, chociaż podobne psy pojawiały się w sztuce starożystnego Egiptu i Meksyku oraz pozostałości podobnego psa znaleziono na wraku statku znalezionego u wybrzeży Włoch datowany na pierwszy wiek naszej ery. Wzorzec niemieckiej rasy ustanowiono w 1879 roku, a klub rasy powstał w roku 1888. Jamniki sprowadził do Wielkiej Brytanii Książę Albert i w XIX wieku były bardzo popularne tam oraz w Ameryce. Miniaturowe jamniki były wykorzystywane zamiast fretek do wypłaszania królików z nor.

Długowłosy jamnik miniaturowy potrafi być bardzo niezależny i wymaga spokojnego, stałego i cierpliwego szkolenia. Od szczenięcia należy psa socjalizować, przyzwyczajając do obecności dzieci, obcych i innych zwierząt. Psy tej rasy przywiązują się do swojej rodziny, zwłaszcza do jednego z domowników, jednak bywają powściągliwe wobec obcych. Spośród wszystkich trzech miniaturowych ras, jamnik długowłosy ma opinię najlepszego przyjaciela.

Najczęstsze problemy zdrowotne jamników są związane z budową ich ciała. Narażone są na zwyrodnienia kręgosłupa. Ponadto często chorują także na choroby serca. Tak jak w przypadku wielu innych ras, jamniki cierpią także na dziedziczne choroby oczu, więc przed reprodukcją zaleca się badanie wzroku.

Z psami tej rasy należy trenować przynajmniej pół godziny dziennie. Przed spuszczeniem psa w miejscu publicznym należy nauczyć go komendy odwołania, gdyż przez instynkt łowiecki może ruszyć w pogoń za tropem lub zwierzęciem. Trzeba pamiętać, że miniaturowe jamniki długowłose są rasą stworzoną do kopania w ziemi i robienia podkopów, więc należy dobrze zabezpieczyć ogród.

Miniaturki mają szybki metabolizm, spalają energię w krótkim czasie, i potrzebują jeść często ale mało. Karma dla małych ras zawiera odpowiednią ilość składników odżywczych i została podzielona na małe kawałki, dostosowane do niewielkiego pyska. To zachęca do gryzienia i wspomaga trawienie.

Miniaturowe jamniki długowłose powinny być czesane przynajmniej raz w tygodniu. Włosy rosnące między opuszkami należy przycinać. Szczególną uwagę należy zwracać na uszy, gdyż rasy psów z wiszącymi uszami narażone są na infekcje uszne. Ponadto jamniki są wybredne pod względem jedzenia, które może się dostać do uszu i z tego powodu również należy sprawdzać ich czystość.

Mimo, że większość ras psów jest postrzeganych jako łatwo akceptujące dzieci, wszystkie zwierzęta powinny zostać przysposobione do obecności małego dziecka. Dzieci powinny zostać przygotowane do obecności zwierzęcia, nauczyć się szacunku dla jego natury oraz i poznać zasady bezpieczeństwa w codziennych kontaktach. Niezależnie od tego małe dzieci nigdy nie powinny być pozostawione z psami bez opieki dorosłych, którzy powinni nadzorować ich każdą interakcję.