Irlandzki Spaniel Dowodny

Uważa się, że irlandzki spaniel dowodny przybył do Irlandii z rybakami z Francji, Hiszpanii, Portugalii i Włoch. Jego rodowód nie jest znany, ale może wywodzić się od pudla, portugalskiego psa wodnego i barbeta. Wykorzystywany był w polowaniach, przemycie i aportowaniu ptactwa wodnego z moczarów i rzek - stąd przezwisko bogdog - pies bagienny. Pierwszy irlandzki spaniel dowony nazywał się Boatswain. urodził się w 1834 roku i należał do dublińczyka, Justina McCarthy. Wszystkie wpsółczesne irlandzkie spaniele dowodne są potomkami tego psa.

Pomimo, że nazywa się spanielem, pracuje jak aporter w terenie i jest bardzo wszechstronnym psem myśliwskim. W domu, jako towarzysz pies ten jest zabawny i kochający. Zdystansowany w stosunku do obcych, póki ich nie pozna, ale i zrównoważony i pewny siebie.

Jak wiele ras, irlandzki spaniel dowodny może cierpieć na dziedziczne schorzenia oczu oraz dysplazję stawów biodrowych (która może doprowadzić do problemów z poruszaniem się). Z tego powodu przed reprodukcją ważne jest przebadanie ich wzroku i stanu stawów biodrowych.

Energiczny pies, więc rasa ta wymaga co najmniej dwóch godzin ruchu dziennie. Kocha dokazywanie w wiejskich okolicach i oczywiście w wodzie. Wskoczy do każdego stawu czy nawet wielkiej kałuży spotkanej na spacerze.

Pies potrzebuje zbilansowanej diety bogatej w składniki odżywcze i ciągłego dostępu do wody. Aby utrzymać psa w dobrej formie ważne jest jego regularne ważenie oraz badania. Psa należy karmić przynajmniej dwa razy dziennie zgodnie z zaleceniami producenta karmy.

Sierść pełna gęstych loczków, jest naturalnie tłusta, więc chroni psa, gdy ten pływa w zimnej wodzie. Do czesania należy używać rzadkiego grzebienia i robić to 1-2 razy w tygodniu, a co kilka miesięcy należy kąpać psa i strzyc. Po czesaniu zaleca się spryskanie sierści wodą, by loczki się ponownie skręciły.

Mimo, że większość ras psów jest postrzeganych jako łatwo akceptujące dzieci, wszystkie zwierzęta powinny zostać przysposobione do obecności małego dziecka. Dzieci powinny zostać przygotowane do obecności zwierzęcia, nauczyć się szacunku dla jego natury oraz i poznać zasady bezpieczeństwa w codziennych kontaktach. Niezależnie od tego małe dzieci nigdy nie powinny być pozostawione z psami bez opieki dorosłych, którzy powinni nadzorować ich każdą interakcję.