Dog Niemiecki

Psy podobne do dogów niemieckich widywano na malowidłach w egipskich grobowcach, powstałych 2200 lat p.n.e. Te psy miały krótsze nogi i wyglądem przypominały mastify. Kupcy wywieźli je potem do wielu różnych państw świata. W Niemczech psy tej rasy były doskonalone, co doprowadziło do powstania znanego dziś doga niemieckiego. Podejrzewa się, że doszło do tego przez skrzyżowanie mastifa z greyhoundem. W ten sposób uzyskano zwinnego, smukłego psa, znanego dziś jako dog niemiecki. Początkowo używano ich do walk z bykami. W 1592 roku arystokraci zaczęli wykorzystywać je do polowań na dziki. W XIX wieku brały już udział w polowaniach na dużą zwierzynę.

Dog niemiecki to bardzo serdeczny pies. Potrafi mocno zżyć się ze swoją rodziną i przyjaciółmi, którzy często ją odwiedzają. Psy tej rasy doskonale sprawdzają się w aktywnych rodzinach. Są świetnymi psami stróżującymi. Szybko powiadamiają domowników o pojawieniu się nieznajomych. Socjalizacja i szkolenie szczeniąt jest w przypadku tej rasy szczególnie ważne.

Dog niemiecki ma skłonności do wielu problemów występujących u dużych ras, w szczególności do skrętu żołądka, chorób serca, licznych schorzeń kości i pewnych typów złośliwych nowotworów (kostniakomięsaków).

Zdrowy dorosły osobnik potrzebuje kilku godzin ruchu dziennie. Z radością pójdzie na spacer i weźmie udział w aktywnym wypoczynku rodziny. Chętnie posiedzi też przy kominku, ciesząc się z dostępnych mu wygód. W okresie wzmożonego wzrostu nie należy przesadzać z ruchem. Nadmierny wysiłek może doprowadzić do problemów z kośćmi, stawami i mięśniami.

Duże psy mają większy apetyt niż małe rasy. Ponadto potrzebują innego doboru składników odżywczych, w tym minerałów i witamin. Dogi niemieckie są podatne na wzdęcia i problemy żołądkowe. Mniej obfite, częstsze posiłki mogą zminimalizować to ryzyko.

Dog niemiecki ma króką, lśniącą, gęstą, mało wymagającą sierść. Wystarczy pielęgnować ją raz na 7-10 dni. Można wykorzystać do tego gumową rękawicę do czesania, która pomoże pozbyć się wyliniałej, martwej sierści.

Mimo, że większość ras psów jest postrzeganych jako łatwo akceptujące dzieci, wszystkie zwierzęta powinny zostać przysposobione do obecności małego dziecka. Dzieci powinny zostać przygotowane do obecności zwierzęcia, nauczyć się szacunku dla jego natury oraz i poznać zasady bezpieczeństwa w codziennych kontaktach. Niezależnie od tego małe dzieci nigdy nie powinny być pozostawione z psami bez opieki dorosłych, którzy powinni nadzorować ich każdą interakcję.