Dalmatyńczyk

Dalmatyńczyki to bardzo stara rasa. Już 2000 lat p.n.e. cętkowane psy pojawiały się na greckich fryzach i tabliczkach. Psy przedstawiano w kontekście pracy przy rydwanach w starożytnej Grecji, Rzymie i w Egipcie. Wczesne wzmianki na temat tej rasy znajdujemy w Dalmacji, od której pochodzi nazwa tych psów. Dalmatyńczyki były używane do celów wojskowych, do patrolowania granic, do ciągnięcia zaprzęgów, wypasu owiec, polowań, występów cyrkowych oraz do strzeżenia wozów. Niezależnie od pochodzenia, dalmatyńczyki pracują z końmi co najmniej od średniowiecza.

Dalmatyńczyk jest przyjaznym, towarzyskim psem. Jeśli jednak nie zapewnimy mu dostatecznej ilości ruchu, może stać się nadpobudliwy. Jest oddany, lojalny i zawsze chce zadowolić właściciela. Lubi towarzystwo i zabawy. Jego siła i wytrzymałość może jednak przerosnąć możliwości niektórych właścicieli. Zanim dalmatyńczyk stanie się spokojniejszy, mogą minąć dwa lata jego życia. Czasem trwa to nawet dłużej.

Najpowszechniejszym problemem tej rasy jest utrata słuchu. Psy można badać pod tym kątem od wczesnego wieku. Mają też skłonność do kamicy pęcherza moczowego.

Szczeniąt tej rasy nie należy nadwerężać zbyt dużą ilością ćwiczeń. Dorosłe dalmatyńczyki są niezwykle wytrzymałe. W umiarkowanym tempie są w stanie podróżować w zasadzie w nieskończoność. W przypadku dorosłych osobników zaleca się co najmniej dwie godziny ruchu dziennie. Należy też pamiętać o zabawach stymulujących umysł psa. Z powodu swoich myśliwskich instynktów dalmatyńczyki uwielbiają bieganie, skakanie i wspinaczkę. Należy zachować ostrożność i zawsze dbać o ich bezpieczeństwo.

Pies potrzebuje zbilansowanej diety bogatej w składniki odżywcze i ciągłego dostępu do wody. Aby utrzymać psa w dobrej formie, ważne jest jego regularne ważenie oraz badania. Psa należy karmić przynajmniej dwa razy dziennie, zgodnie z zaleceniami producenta karmy.

Dalmatyńczyk ma krotką, twardą sierść, która nie wymaga intensywnej pielęgnacji. Raz w tygodniu należy użyć rękawicy do czesania, żeby usunąć martwy włos. Następnie warto przetrzeć sierść miękką ściereczką, dla zachowania połysku.

Mimo, że większość ras psów jest postrzeganych jako łatwo akceptujące dzieci, wszystkie zwierzęta powinny zostać przysposobione do obecności małego dziecka. Dzieci powinny zostać przygotowane do obecności zwierzęcia, nauczyć się szacunku dla jego natury oraz i poznać zasady bezpieczeństwa w codziennych kontaktach. Niezależnie od tego małe dzieci nigdy nie powinny być pozostawione z psami bez opieki dorosłych, którzy powinni nadzorować ich każdą interakcję.