Curly-Coated Retriever

Dokładny rodowód rasy jest niejasny, wiele innych ras myśliwskich się na niego złożyło, między innymi różne retrievery, tweed water spaniel i irlandzki spaniel dowodny. Również pudle dla poprawienia loczkowej szaty. Pierwszy raz wystawiono go w 1860 roku i wyróżnił się wśród innych ras myśliwskich. Jednak jego popularność jako zwierzaka domowego i psa pracującego zanikła z pojawieniem się labradora retrievera.

Zrównoważony, pewny siebie, odważny pies. Rasa ta jest dość niezależna i z dystansem podchodzi do nieznajomych. Dla swoich opiekunów jest jednak kochającym, spokojnym i wiernym towarzyszem. Uwielbia przebywać na dworze i zwiedzać okolice oraz aportować na lądzie i w wodzie.

Jak wiele innych ras cierpią na dziedziczne schorzenia oczu oraz dysplazję stawów biodrowych (która może doprowadzić do problemów z poruszaniem się). Z tego powodu przed reprodukcją ważne jest przebadanie ich wzroku i stanu stawów biodrowych.

Curly coat to aktywny pies i potrzebuje dwóch godzin ruchu dziennie. Uwielbia aportowania, czy to na lądzie czy w wodzie, gdzie chroni go wodoodporna sierść. To pies pracujący, więc na spacerze warto mieć zabawkę do aportowania.

Duże psy mają większy apetyt niż małe rasy. Ponadto potrzebują innego doboru składników odżywczych, w tym minerałów i witamin. Curly coat retrievery są podatne na wzdęcia i problemy żołądkowe. Mniej obfite, częstsze posiłki mogą zminimalizować to ryzyko.

Podczas linienia wyczesywanie gęstej, kręconej sierści pomoże usunąć martwe włosy. W innym okresie nie należy szczotkować tych psów, gdyż sierść staje się kędzierzawa. Zamiast tego należy ją nawiżać i masować palcami. Raz w miesiącu zaleca się lekkie strzyżenie. o szczegóły nalezy zapytać hodowcę.

Mimo, że większość ras psów jest postrzeganych jako łatwo akceptujące dzieci, wszystkie zwierzęta powinny zostać przysposobione do obecności małego dziecka. Dzieci powinny zostać przygotowane do obecności zwierzęcia, nauczyć się szacunku dla jego natury oraz i poznać zasady bezpieczeństwa w codziennych kontaktach. Niezależnie od tego małe dzieci nigdy nie powinny być pozostawione z psami bez opieki dorosłych, którzy powinni nadzorować ich każdą interakcję.