Charcik Włoski

Uważa się, że rodowód charcika włoskiego wywodzi się z Egiptu. I faktycznie zmumifikowane psy, podobne do współczesnej rasy odnaleziono w grobowacach Faraonów. W 6 wieku p.n.e Rzymianie przywieźli psa w okolice Morza Śródziemnego, który stał się ulubieńcem greckiej i rzymskiej arystokracji. Szczyt popularności rasa zyskała w XVI i XVII wieku, jako ozdoba dworów. Znanymi właścicielami byli Maria I Stuart, Karol I Stuart, Fryderyk II Wielki i Królowa Wiktoria. Charcik włoski wykorzystywany był w polowaniach na zające, ale hodowano go również na psa towarzysza.

To uroczy pies lubiący się przytulać, z miłości, ale i z potrzeby ogrzania. Charcik włoski wymaga wczesnej socjalizacji, wtedy z ochotą będzie akceptował obcych i otoczenie. Psy tej rasy długo się przywiązują, ale gdy już się zaprzyjaźnią są wspaniałymi towarzyszami.

Zazwyczaj psy tej rasy są zdrowe, ale mogą mieć skłonność do łamania nóg. Jak wiele ras mogą cierpieć na dziedziczne schorzenia oczu. Z tego powodu przed reprodukcją ważne jest przebadanie ich wzroku.

Pomimo tego, iż to mały pies, to nadal chart, więc kocha bieganie. Najlepiej pozwalać mu biegać na ograniczonym terenie, gdyż potrafi pobiec za tropem. Należy monitorować aktywność psa dopóki pies nie dojrzeje, a nawet wtedy uważać na jego delikatne kończyny. Zdrowy, dorosły pies potrzebuje conajmniej godziny ruchu dziennie.

Psy miniaturowe mają szybki metabolizm, spalają energię w krótkim czasie, i potrzebują jeść często ale mało. Karma dla małych ras zawiera odpowiednią ilość składników odżywczych i została podzielona na małe kawałki, dostosowane do niewielkiego pyska. To zachęca do gryzienia i wspomaga trawienie.

Charcik włoski nie wymaga częstej pielęgnacji, gdyż posiada krótką sierść. Gładzenie szmatką poprawi połysk sierści. Psy te wymagają dbałości o zęby, gdyż mają skłonność do problemów dentystycznych.

Mimo, że większość ras psów jest postrzeganych jako łatwo akceptujące dzieci, wszystkie zwierzęta powinny zostać przysposobione do obecności małego dziecka. Dzieci powinny zostać przygotowane do obecności zwierzęcia, nauczyć się szacunku dla jego natury oraz i poznać zasady bezpieczeństwa w codziennych kontaktach. Niezależnie od tego małe dzieci nigdy nie powinny być pozostawione z psami bez opieki dorosłych, którzy powinni nadzorować ich każdą interakcję.