Buldog Francuski

Buldog miniaturka często towarzyszył tkaczom, pracującym w angielskich zakładach. Gdy część tkaczy przeniosła się do Francji za chlebem, wzięła ze sobą również swoje psy. Takie buldogi krzyżowały się z rasami o krótszych pyskach. W ten sposób powstał znany dziś buldog francuski.

Buldogi francuskie kochają zabawy. Są pełne życia i czułe wobec bliskich. Są też odważne i przekonane, że są znacznie większe niż w rzeczywistości. Gdy zostaną zaczepione przez innego psa, rzadko się wycofują (a niektóre psy nie potrafią „odczytać” emocji z ich płaskiego pyska).

Najpowszechniejsze problemy zdrowotne występujące wśród buldogów francuskich wiążą się z ich płaskim pyskiem. Czasem dochodzi u nich do niedrożności dróg oddechowych i trudności z oddychaniem. W związku z tym powinny unikać przemęczenia oraz przegrzania. Buldogi francuskie mają też skłonność do infekcji skórnych, schorzeń oczu oraz dysplazji stawów biodrowych i łokciowych (która może być bolesna i doprowadzić do problemów z poruszaniem się), a także do schorzeń kręgosłupa.

W porównaniu z niektórymi innymi rasami, buldog francuski nie wymaga dużej ilości ruchu. Wystarczy godzina dziennie. Trzeba pamiętać, by zabezpieczyć psa przed przegrzaniem oraz przed występującymi po wysiłku problemami z oddychaniem, związanymi z jego płaskim pyskiem. Latem buldog francuski powinien zażywać ruchu wcześnie rano albo późnym wieczorem.

Małe psy mają szybki metabolizm, spalają energię w krótkim czasie i potrzebują jeść często, ale mało. Karma dla małych ras zawiera odpowiednią ilość składników odżywczych i została podzielona na małe kawałki, dostosowane do ich niewielkiego pyska. To zachęca do gryzienia i wspomaga trawienie.

Krótka, przylegająca, lśniąca sierść buldoga francuskiego nie wymaga intensywnej pielęgnacji - wystarczy jedno czesanie w tygodniu. Ale fałdki na pysku należy regularnie czyścić. Trzeba też pamiętać o częstym sprawdzaniu stanu uszu buldoga, podatnych na rozmaite problemy.

Mimo, że większość ras psów jest postrzeganych jako łatwo akceptujące dzieci, wszystkie zwierzęta powinny zostać przysposobione do obecności małego dziecka. Dzieci powinny zostać przygotowane do obecności zwierzęcia, nauczyć się szacunku dla jego natury oraz i poznać zasady bezpieczeństwa w codziennych kontaktach. Niezależnie od tego małe dzieci nigdy nie powinny być pozostawione z psami bez opieki dorosłych, którzy powinni nadzorować ich każdą interakcję.