Charakterystyczną cechą tych średniej wielkości terierów jest głowa przypominająca kształtem głowę wydry. Border teriery to psy pracujące, co po nich widać. Mają szorstką, gęstą sierść o rozmaitym umaszczeniu, np. rudą, pszeniczną, grizzly z podpalaniami lub błękitną z podpalaniami. Dorosły pies mierzy 30,5 cm i waży 6-7 kg, a suka 28 cm i 5-6,5 kg.
Border terier jest czuły i kocha zabawę. Jest odważny, szybko się przystosowuje, ma dobre relacje z człowiekiem, a zwłaszcza z dziećmi. Na ogół bezkonfliktowy, ale ma swoje zdanie i lubi postawić na swoim. Uwielbia gonić króliki i wiewiórki, ale dzięki socjalizacji i zapoznaniu z innymi zwierzętami domowymi, żyje z nimi w zgodzie. Nadaje się zarówno na wieś jak i do miasta.
Po raz pierwszy border teriery pojawiły się w XVIII wieku i niewiele się od tego czasu zmieniły. Pracowały w pobliżu szkockiej granicy polując na lisy, które atakowały zwierzęta hodowlane. Wcześniej były znane jako reedwater terriers i coquetdale terriers, obecnie przyjęła się nazwa border terrier. Na terenach wiejskich nadal są wykorzystywane do pracy, za to w mieście pełnią rolę psów do towarzystwa.
Border teriery z reguły nie mają problemów ze zdrowiem. Do najczęstszych przypadłości rasowych należą choroby oczu i epilepsja, ale zdarzają się niezwykle rzadko.
Border terier potrzebuje ruchu, jako pies myśliwski podąża za instynktem. Wymaga co najmniej godziny ruchu dziennie, ale z radością przyjmie dłuższy spacer. Lubi gonić niewielkie zwierzęta nie zważając na okoliczności, przez co często pakuje się w kłopoty. Zaleca się odpowiednie szkolenie w wieku szczenięcym. W ten sposób można osiągnąć zadowalający poziom posłuszeństwa.
Małe psy mają szybki metabolizm, spalają energię w krótkim czasie, i potrzebują jeść często ale mało. Karma dla małych ras zawiera odpowiednią ilość składników odżywczych i została podzielona na małe kawałki, dostosowane do niewielkiego pyska. To zachęca do gryzienia i wspomaga trawienie.
Krótka, gęsta sierść nie wymaga skomplikowanej pielęgnacji. Szczotkowanie pozwoli usunąć z sierści zanieczyszczenia zebrane podczas spaceru. Zaleca się sporadyczne trymowanie.
Mimo, że większość ras psów jest postrzeganych jako łatwo akceptujące dzieci, wszystkie zwierzęta powinny zostać przysposobione do obecności małego dziecka. Dzieci powinny zostać przygotowane do obecności zwierzęcia, nauczyć się szacunku dla jego natury oraz i poznać zasady bezpieczeństwa w codziennych kontaktach. Niezależnie od tego małe dzieci nigdy nie powinny być pozostawione z psami bez opieki dorosłych, którzy powinni nadzorować ich każdą interakcję.
