Jeżeli Twoja suka będzie wkrótce rodzić, nie wpadaj w panikę! Psy znacznie lepiej od nas radzą sobie z tym wszystkim.
Jeżeli Twoja suka będzie wkrótce rodzić, nie wpadaj w panikę! Psy znacznie lepiej od nas radzą sobie z tym wszystkim. Zapewnij jej komfort, obserwuj z rozsądnej odległości i interweniuj jedynie wtedy, gdy coś idzie naprawdę źle - co jest mało prawdopodobne. Jeżeli cokolwiek Cię martwi, jak najszybciej skonsultuj to z lekarzem weterynarii. Jeżeli jesteś niedoświadczonym hodowcą, przestudiuj ten temat i dowiedz się czego spodziewać się podczas porodu i porozmawiaj z lekarzem weterynarii, tak aby być przygotowanym.
Bądź przygotowany
Poród ma często miejsce w nocy, więc dobrym pomysłem jest mieć numer telefonu, pod którym lekarz dostępny będzie poza godzinami pracy. Warto również poinformować go o spodziewanym terminie porodu, aby był w stanie gotowości w razie potrzeby. Na wszelki wypadek upewnij się, że masz pod ręką wszystkie niezbędne narzędzia - nożyczki do paznokci, kilka czystych, suchych ręczników i dodatkowy koszyk - aby, jeżeli miot będzie duży, było wystarczająco dużo miejsca dla nowo narodzonych szczeniąt. Upewnij się, że w razie potrzeby zabrania suki i szczeniąt do lecznicy masz zapewniony transport. Podczas końcowych dwóch tygodni zbuduj matce 'gniazdo', w którym będzie jej podczas porodu ciepło, wygodnie i gdzie będzie się czuła bezpiecznie. Kartonowe pudło wyłożone kocami, prześcieradłami lub starymi ręcznikami sprawdza się szczególnie dobrze. Gniazdo umieść w cichym miejscu, gdzie nic nie będzie jej przeszkadzało, najlepiej blisko grzejnika lub ciepłego pieca. Idealna temperatura powinna wynosić od 25 do 30 st. C przez pierwsze kilka dni, następnie może zostać zmniejszona do 22 C, o ile nie ma przeciągów. Przed datą porodu pokaż suce pudło i zachęć ją, aby zaczęła z niego korzystać.
Jak rozpoznać, że zbliża się termin porodu szczeniąt?
W ostatnim tygodniu ciąży zacznij mierzyć psu temperaturę rektalną dwa razy dziennie (poproś lekarza weterynarii, aby pokazał Ci jak to robić, jeżeli nie robiłeś tego wcześniej). Pierwszym dostrzegalnym objawem porodu jest spadek temperatury ciała suki z 38,5C do 37C (chociaż prawidłowa temperatura ciała może się nieznacznie różnić pomiędzy osobnikami). Spadek temperatury zależy w niewielkim stopniu od rasy i jest on największy u mniejszych suk. Zwykle ma to miejsce na 12 - 24 godzin przed porodem.
Na kilka dni przed porodem suka może stać się nieco niespokojna, oddalić się i siedzieć po cichu. W ciągu 12 - 24 godzin poprzedzających poród suka może stracić zainteresowanie jedzeniem i będzie prawdopodobnie grzebać w posłaniu, aby przygotować gniazdo na zbliżające się nadejście szczeniąt.
Poród
Pierwszy z nich może przejść niezauważenie, ale macica i jej szyjka będą przygotowywać się do porodu. Pojawiają się skurcze, ale mogą nie być widoczne na zewnątrz. Podczas tej fazy suka może być bardzo niespokojna i nerwowa, może nawet zacząć ziajać i drżeć.
Drugi etap to wypieranie szczeniąt, a czas jego trwania jest zmienny i z reguły wynosi 3 - 12 godzin, ale czasami do 24 godzin. Temperatura mierzona w odbycie powróci do normalnej wartości i będziesz obserwował silne skurcze i przeźroczysty płyn wypływający z dróg rodnych. Szczeniak powinien urodzić się w ciągu 20 - 30 minut silnych skurczów i w 2 - 3 godziny po odejściu płynu.
Zielonkawy/ brązowy wypływ może sugerować, że oddzieliło się łożysko. Jeżeli coś takiego zaobserwujesz, szczeniak powinien urodzić się w ciągu 2 - 4 godzin, lub należy skonsultować się z lekarzem weterynarii.
Szczenięta rodzą się zwykle w odstępach 20-minutowych, ale normalne jest zrobienie sobie przez sukę przerwy w połowie i może ona całkowicie przestać przeć przez okres do dwóch godzin. Jeżeli wiesz, że w macicy jest więcej szczeniaków, a suka ‘odpoczywa’ dłużej niż przez dwie godziny, skontaktuj się z lekarzem weterynarii. Spodziewaj się, że niektóre szczenięta (zwykle 40% z nich) urodzi się w ułożeniu pośladkowym. Nie jest to u psów niczym nieprawidłowym. Matka się nimi zajmie, wylizując każde szczenię, aby usunąć z ich głowy błonę i umożliwić im swobodne oddychanie i przegryzając pępowinę. Jeżeli Twoja suka rodzi po raz pierwszy, może potrzebować pomocy i uspokojenia, więc bądź gotów zaoferować kojące słowa. Czasem jedno ze szczeniąt potrzebować będzie pomocy, gdy matka będzie w trakcie rodzenia następnego.
Jeżeli tak się stanie, usuń błonę, która otacza szczenię i szybko osusz je pod włos przy użyciu czystej szmatki (najlepsze są czyste pieluszki tetrowe). Wreszcie, energiczne pocieranie ciepłą szmatką osuszy i ogrzeje zwierzę i pobudzi je do wzięcia pierwszego oddechu. Płacz pozwala usunąć cały płyn z dróg oddechowych szczeniaka. Jeżeli masz gumową gruszkę, możesz delikatnie oczyścić nią każde z nozdrzy. Następnie weź kawałek grubej nitki i zawiąż supeł mniej więcej jeden cal od miejsca, w którym pępowina łączy się z brzuchem szczenięcia. Następnie zawiąż drugi węzeł trochę dalej niż pierwszy i czystymi nożyczkami przetnij pępowinę pomiędzy obydwoma węzłami. Nie przecinaj jej zbyt blisko ciała szczenięcia, gdyż może to spowodować infekcję, a nawet śmierć. Nie pozostawiaj długich nitek, gdyż matka może próbować je odgryźć lub połknąć. Jeżeli zauważysz, że matka próbuje odgryzać pępowiny zbyt blisko brzuchów szczeniąt, powstrzymaj ją i odetnij je samemu. Kikut pępowiny należy również zanurzyć w płynie odkażającym: jodynie lub chlorheksydynie (otrzymasz od lekarza weterynarii). Jeżeli nie jesteś zaznajomiony z tymi czynnościami, skonsultuj się przed porodem z lekarzem weterynarii, aby mieć pewność, że będziesz wiedział co robić, lub poproś o towarzyszenie Ci w tym ważnym momencie.
Jeżeli poród trwa długo, suka może mieć potrzebę oddania moczu lub kału przed lub pomiędzy szczeniętami. Obserwuj uważnie, czy nie zaczyna w tym samym momencie rodzić następnego szczenięcia.
Faza trzecia to wydalanie łożysk i następuje ona zwykle po każdym szczenięciu. Staraj się kontrolować liczbę wydalonych łożysk (zwróć uwagę, czy któregoś nie zjadła) tak, aby wiedzieć, czy w macicy jeszcze jakieś pozostaje: a jeśli to konieczne, skontaktuj się z lekarzem weterynarii.
Po porodzie
Po zakończeniu całego porodu, daj suce coś do jedzenia i picia i pomóż jej wyjść na zewnątrz (chociaż to może być trudne). Wyjmij i wymień na nowe zabrudzone posłanie gniazda, a następnie pozostaw nową rodzinę samą na jakiś czas.
Jednak, jeżeli matka nadal prze, lub nie wydaje się być zbyt zainteresowana opieką nad swoimi szczeniętami (szczególnie jeżeli ten brak zainteresowania trwa dłużej niż godzinę), musisz ją zastąpić - i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem weterynarii. Więcej informacji znajdziesz w sekcji ‘Ciąża i odchów zwierząt’. W sporadycznych przypadkach konieczne może być karmienie butelką wskutek braku zainteresowania szczeniętami u matki lub jej niezdolności do wyprodukowania pokarmu. Jest to sytuacja rzadka, ale jeżeli zajdzie taka konieczność, poproś lekarza o poradę odnośnie najlepszego sposobu karmienia miotu. Zawsze miej na wszelki wypadek przynajmniej jedno pudełko mleka w proszku w domu i butelki ze smoczkiem dla psów.
Poznaj nasze marki dla psów:
