Lęk separacyjny u psa? Jak sobie z nim radzić?

Jeśli Twój pies drapie w drzwi, nadmiernie skamle lub szczeka, załatwia się w mieszkaniu, albo gryzie przedmioty za każdym razem, gdy Twoja rodzina wychodzi z domu, być może cierpi on na lęk separacyjny. Nie zostało do końca wyjaśnione, dlaczego u niektórych psów rozwija się fobia przed byciem pozostawionym samemu. Bez względu na przyczynę, musisz pamiętać, że zachowanie Twojego pupila nie jest złośliwe, a wynika jedynie z paniki i prób radzenia sobie z nią. Karanie psiaka nie rozwiąże problemu. Najlepszym podejściem będzie stopniowe oswajanie Twojego ulubieńca z pozostawaniem go samemu i ograniczenie lęku separacyjnego. 

ZAPOBIEGANIE LĘKOWI SEPARACYJNEMU U PSA?

Dobrze, aby Twój pies czuł się komfortowo i bezpiecznie, gdy zostaje sam w domu. Jeśli poświęcisz mu trochę czasu i będziesz przestrzegać kilku prostych zasad, możesz pomóc mu opanować tę umiejętność. Jeśli to możliwe zacznij od razu, gdy tylko piesek pojawi się w Twoim domu. Podczas gdy dla wielu psów bycie samemu może być wyzwaniem, odpowiednie szkolenie może uczynić te momenty znacznie mniej stresującymi. Oto kilka kroków, które możesz podjąć, aby pomóc swojemu psu opanować sztukę bycia samemu w domu:

• Szczenięta lubią rutynę. Ustal plan dnia, którego będą przestrzegać również pozostali domownicy.
• Zastosuj trening zapobiegawczy przed lękiem separacyjnym.
• Zawsze daj psu możliwość załatwienia potrzeb fizjologicznych, zanim zostawisz go samego w domu.
• Ogranicz uwagę, którą poświęcasz psu tuż przed wyjściem, tak aby nie przeżył szoku, gdy wszyscy domownicy znikną z mieszkania.
• Kiedy wracasz do domu, zachowaj spokój i ogranicz powitanie do minimum. Nie chcesz, aby zbytnio się ekscytował Twoim powrotem.

Pamiętaj, że każdy pies jest inny, i tempo, w jakim będzie się dostosowywał do bycia samemu, może się różnić. Cierpliwość i konsekwencja są kluczem do sukcesu w szkoleniu psa do samotności. W miarę upływu czasu Twój pies stanie się bardziej pewny siebie, pozwalając Ci cieszyć się spokojnymi chwilami na osobności.

LĘK SEPARACYJNY - CO WOLNO I CZEGO NIE WOLNO?

Postaraj się sprawić, aby wyjście z domu i powrót do niego nie były znaczącymi wydarzeniami dla Twojego psa. Im więcej zaangażowania i pieszczot włożysz w pożegnanie, tym bardziej niepewnie będzie czuł się Twój piesek po Twoim wyjściu - co może prowadzić do pogłębienia lęku separacyjnego. Możesz rozważyć pozostawienie go z przekąską lub odpowiednią zabawką, tak aby czas spędzony w samotności kojarzył mu się z czymś pozytywnym.

Gdy wracasz do domu nie okazuj swojemu pupilowi zbytniego entuzjazmu. Wystarczy, jeśli pozwolisz Twojemu psu od razu wyjść z klatki i zabierzesz go na spacer, aby mógł załatwić swoje potrzeby. Z wiekiem, gdy piesek ma większą kontrolę nad pęcherzem, poczekaj aż uspokoi się i wyciszy po Twoim powrocie. Dopiero wtedy przywitaj się z nim i pochwal za dobre zachowanie.

Większość szczeniąt piszczy lub skamle, gdy zostaje sama w domu. Silny lęk separacyjny może jednak skutkować poważnymi konsekwencjami, jak na przykład zniszczonymi meblami, drapaniem w drzwi, nieustannym szczekaniem lub skamleniem, czy niepożądanym załatwianiem się w domu pod Twoją nieobecność. Skonsultuj się ze znajomym weterynarzem, wykwalifikowanym trenerem lub psim behawiorystą, jeśli nie uda Ci się wyeliminować tych problemów samodzielnie.