Sorry, you need to enable JavaScript to visit this website.
Dowiedz się więcej o producencie marki Purina Friskies®.
Purina

Zrozumieć swojego psa

Zrozumieć swojego psa

' Tresura i szkolenie psa

' Tresura i szkolenie psa

Peter Neville to psi behawiorysta będący ekspertem w swojej dziedzinie. W tym miejscu odpowiada na niektóre popularne pytania dotyczące zachowania zwierzęcia w rodzinie.

Choisissez une catégorie...

SZKOLENIE PSA

Q - Mamy bardzo młodego szczeniaka, którego bardzo trudno nauczyć czystości. Jak możemy pomóc mu szybko nauczyć się tej umiejętności?
Gdy szczeniaki są bardzo małe, nie są w stanie wypróżnić się w posłaniu. Może to nastąpić dopiero wtedy, gdy zostaną wylizane przez matkę. Jest to gwarancja, że będzie ona zawsze przebywać w pobliżu, aby utrzymywać legowisko i szczenięta czyste i suche. Twój pies może mieć kłopoty z przystosowaniem się do nowego „rodzinnego legowiska”. Szkolenie w domu to nic innego jak pokazywanie szczenięciu, że jego legowiskiem jest cały dom i dlatego załatwiać należy się z dala od niego, a ostatecznie wyjść w tym celu na zewnątrz. Regularnie wyprowadzaj go na zewnątrz (początkowo co godzinę lub dwie w tym przez całą noc oraz bezpośrednio po jedzeniu, zabawie, drzemce) i spokojnie pochwal go, gdy się wypróżni. Następnie trochę się razem pobawcie, zanim wrócicie do domu. To zachęci psa do załatwiania się na zewnątrz — najlepiej w wyznaczonym przez Ciebie miejscu.
Q – Nasz nowy szczeniak jest świetny w dawaniu nam znać, kiedy musi wyjść na zewnątrz w ciągu dnia, ale w nocy to zupełnie inna historia. Zostawiamy mu gazetę, z której korzysta, ale w jaki sposób możemy pomóc mu nauczyć się wstrzymywać swoje potrzeby na całą noc i zrozumieć, że to na zewnątrz odpowiadamy na zew natury?
Pies będzie potrzebował czasu na nauczenie się „wstrzymywania potrzeb przez całą noc”, więc być może czeka Cię jeszcze kilka tygodni wstawania w nocy co 2–3, a następnie co 3–4 godziny, aby mu pomóc. Stosowanie „podkładów do treningu czystości dla szczeniaków” lub gazet ułożonych na podłodze wprowadza zamieszanie, ponieważ zachęca to psa do załatwiania się w pomieszczeniu. Znacznie lepiej i ostatecznie szybciej jest dopilnowanie, że zawsze, kiedy może potrzebować się wypróżnić, jest na zewnątrz, w ogrodzie.
Q – Naszego psa wzięliśmy ze schroniska i chociaż wszyscy ją uwielbiamy, ma jednak pewne złe nawyki i potrzebuje dalszego szkolenia. Czy nie jest już na to za późno?
Szkolenia dają korzyści wszystkim psom, niezależnie od ich wieku lub rasy i chociaż młode szczenięta może być nieco łatwiej szkolić, również starsze psy można zawsze nauczyć nowych sztuczek! A najlepsze w tym wszystkim jest to, że szkolenia to kolejny świetny sposób na wspólną zabawę. Jeśli dane zachowanie jest nagradzane, z reguły później jest przez psa powtarzane. Jeśli więc pies siada, kiedy wydasz mu takie polecenie, i dostaje od Ciebie przysmak i mnóstwo pochwał, prawdopodobnie następnym razem znów usiądzie i to jeszcze szybciej. Nie wszystkie psy można nagradzać jedzeniem, niektóre lepiej motywuje szansa na pobawienie się zabawką lub odrobina zainteresowania i pochwał z Twojej strony, więc zachęcamy do wypróbowania, jakie są preferencje Twojego psa.
Q – Dopiero niedawno zostaliśmy właścicielami psa, a nasz młody szczeniak już stał się ważną częścią życia naszej rodzinny. Jednak trudno jest nam zrobić jakiekolwiek postępy w jego szkoleniu. Bez względu na to, jak bardzo prosimy, nagradzamy lub nakłaniamy go do wykonania polecenia, nasz piesek po prostu nie wie, o co chodzi. Co robimy źle?
Wszystkie szkolenia powinny być pozytywnym doświadczeniem i opierać się na nagrodach. Psy uczą się najlepiej, kiedy chcą otrzymać nagrody, a nie wtedy, gdy martwią się, że mogą zostać ukarane za popełnione błędy. Podstawowa zasada szkolenia jest bardzo prosta: jeśli dane zachowanie jest nagradzane, z reguły później jest przez psa powtarzane. Ucząc psa czegoś nowego, użyj specjalnych nagród, które Twój pies naprawdę uwielbia. Kiedy pies opanował już dane ćwiczenie, zaoferuj mu nagrody o niższej wartości, a następnie nagradzaj go tylko czasami, ponieważ w ten sposób będzie nadal zainteresowany dokładnym wykonywaniem poleceń. Sesje szkoleniowe powinny być krótkie, ale należy je powtarzać kilka razy w ciągu dnia, aby Twój pies zawsze uważał szkolenie za zabawne i ciekawe. Bardzo zalecane jest zapisanie się na lokalny kurs szkoleniowy dla szczeniaków (być może u weterynarza). Dostaniesz tam wiele wskazówek, poznasz techniki i zobaczysz, jak obchodzić się z psem i jak reagować na jego zachowanie. Zyskasz także nowych przyjaciół, a przy okazji będziesz się dobrze bawić.
Q – Niedawno przygarnęliśmy młodego psa i mamy problem z zachęceniem go do spania w jego koszyku. Kładziemy go tam w nocy, ale rano zwykle już go tam nie ma, ponieważ przenosi się za sofę lub chowa w szafie. Co próbuje nam powiedzieć?
Większość dzikich psów oraz wilki wychowuje swoje potomstwo w kilku legowiskach, które w miarę jak szczenięta stają się coraz bardziej mobilne, zapewniają zwiększone bezpieczeństwo. W rezultacie nawet współczesne psy często czują się bezpiecznie w zamkniętych ciemnych miejscach podobnych do legowisk swoich przodków. Główne posłanie psa powinno znajdować się w miejscu, które pies sam sobie wybierze, a nie tam, gdzie jest to wygodne dla Ciebie — na przykład pod stołem lub w bezpiecznym, cichym zakątku. Jeśli jest miejsce, lepiej jest zapewnić mu budę lub klatkę z miękkim posłaniem w środku i przykrytą kocem, aby przyciemnić wnętrze. Daje to psu bezpieczne schronienie i miejsce do relaksu i głębokiego spokojnego snu, kiedy tego potrzebuje.
Q – Pomocy! Nasz pies wszystko niszczy. Dziś rano złapałam go na obgryzaniu butów mojego męża. Jak mogę powstrzymać go przed takim postępowaniem?
Oczekiwanie od psa, że nie będzie ciągle czegoś obgryzał, jest po prostu nie fair — to jak prosić go, żeby nie machał ogonem! Jest to silny, naturalny instynkt u psów, zwłaszcza gdy są młode. Podobnie jak ludzkie dzieci, które badają świat ustami, szczenięta wkładają nowe przedmioty do pyska. Obgryzają przedmioty również wtedy, gdy przechodzą przez fazę ząbkowania, kiedy wypadają im zęby mleczne i rosną im stałe zęby. Proces ten zaczyna się już w wieku trzech miesięcy i trwa do około siedmiu miesięcy. Gryzienie bezpiecznej zabawki lub gryzaka może być również bardzo ważne dla likwidacji stresu towarzyszącego okresom niepokoju, na przykład gdy pies zostaje na pewien krótki czas sam. Należy zawsze upewnić się, że Twój pies ma dostęp do odpowiednich gryzaków, takich jak zabawki ze sznurka, przysmaki do obgryzania, które można schować w mieszkaniu, czy bezpieczne dla psa kości (wydawane psu pod kontrolą) — wtedy będzie o wiele mniej prawdopodobne, aby ten instynkt został skierowany na buty i meble! Jeśli złapiesz go „na gorącym uczynku”, spokojnie poproś, aby zostawił dany przedmiot, i zachęć go, aby przyszedł do Ciebie, aby można było dać mu w zamian jeden z jego własnych gryzaków.
Q – Należący do naszej rodziny pies nie jest już szczeniakiem, a jednak nie wydaje się, aby wyrósł z fazy ciągłego obgryzania. Co zrobiliśmy źle?
Pamiętaj o tym, że choć główna faza obgryzania występuje w pierwszym roku życia psa, będzie on w dalszym ciągu żuć w wieku dorosłym i na starość dla zabawy i dla relaksu oraz w celu poprawy zdrowia zębów. Jeśli zauważysz, że pies żuje coś, czego nie powinien, nie obrażaj się na niego. W zamian po prostu spokojnie zabierz mu ten przedmiot i daj mu jeden z jego własnych gryzaków. Bardzo pomocne jest również nauczyć go zostawiać dowolny przedmiot i przynosić go do Ciebie na życzenie w zamian za pochwały i gryzaki lub zabawki dla psa, gdyż dzięki temu będziemy mogli uniknąć niepotrzebnych konfliktów. Bardzo zalecane jest zapisanie się na kurs szkoleniowy dla szczeniaków, co pomoże w opanowaniu podstaw wychowania zwierzęcia.

DBANIE O PSA

Q – Mamy trudności z utrzymaniem rutyny zabiegów pielęgnacyjnych u naszego nowego szczeniaka — nienawidzi tego i szaleje, gdy widzi swoją szczotkę! Jak ważna dla młodego psa jest regularna pielęgnacja?
Pielęgnacja służy czemuś więcej niż tylko utrzymaniu sierści w czystości i pozbyciu się kołtunów. To ważne doświadczenie wiążące nas z psem, które pomoże nam utrzymać i wzmocnić ten związek. Przyzwyczaj szczeniaka do Twojego dotyku od dnia, kiedy się u Ciebie pojawi, delikatnie głaszcząc go po całym ciele, kiedy leży wtulony na Twoich kolanach. Dobrym pomysłem jest także danie mu od czasu do czasu smakołyka, kiedy jest zrelaksowany. Rozpocznij od bardziej przemyślanych czynności pielęgnacyjnych, najpierw wykonując je powoli rękami przez mniej więcej 30 sekund. Następnie przejdź do głaskania go przez dłuższy czas obiema rękami, a później bardzo miękką szczotką. Powinno mu się to podobać, a Ty wkrótce możesz przejść do szczotkowania bardziej wrażliwych obszarów jego ciała, np. brzucha. Codzienne wyczesywanie, nawet jeśli pies ma krótką sierść, szybko ostrzeże Cię o wszelkich zmianach stanu sierści i skóry oraz pozwoli wcześnie zaradzić wszelkim problemom. Poproś o specjalistyczną pomoc weterynarza lub psiego fryzjera.
Q – Nasz pies po prostu nie jest zbytnio zainteresowany swoim jedzeniem. Próbowaliśmy różnej karmy (zdecydowanie preferuje FRISKIES!), karmimy go w różnych miejscach i o różnych porach, ale nic nie wydaje się działać. Poza tym czuje się dobrze i jest w dobrej formie. Czego powinniśmy spróbować?
Kreatywne wykorzystanie karmy może wzbogacić Twoje relacje z psem i pomóc urozmaicić mu dzień. Chodzi tu na przykład o odłożenie części jego dziennej porcji jedzenia i oferowanie mu tych chrupek jako nagrody podczas szkolenia. Trochę chrupek można także włożyć do zabawek, które wydają karmę po trochu, kiedy pies trąca je, przekręca lub podnosi w powietrze, oraz do zabawek pobudzających umysł, kiedy pies musi rozwiązać małą zagadkę, żeby zlokalizować swoje chrupki. Jeśli będą one napełnione tylko częściowo, pies będzie musiał przynieść swoją zabawkę z powrotem do Ciebie, abyś ją ponownie napełnił, żeby mógł kontynuować zabawę. Nie tylko zachęca go to do ćwiczenia umysłu i ciała oraz zaspokaja jego wrodzoną potrzebę bycia aktywnym podczas żerowania, ale także wzmacnia Twoją rolę jako „rodzica” zapewniającego pożywienie.
Q – Należący do naszej rodziny pies od niedawna zakrada się w środku nocy do naszej sypialni i wchodzi na łóżko. Czasami odsyłamy go z powrotem do jego kosza w kuchni, ale czasem po prostu nie mamy serca tego robić. Jak właściwie powinniśmy z nim wtedy postępować?
Psy nie zawsze chcą spać i odpoczywać z dala od nas — zazwyczaj wolą być możliwie blisko swojej rodziny. Jeśli chcesz podzielić się z psem swoją kanapą, to w porządku — pod warunkiem, że pies jest nauczony, aby z niej zejść, gdy go o to poprosimy. Inne rozwiązanie to zapewnienie psu komfortowego posłania w pobliżu kanapy lub Twojego łóżka, jeśli nie przeszkadza Ci jego obecność w sypialni, aby mógł korzystać z relaksu i spania w towarzystwie psa. Ale pamiętaj, kiedy pies już przyzwyczai się do spania w sypialni, może być o wiele trudniej przyzwyczaić go do spania gdzie indziej!
Q – W naszej rodzinie mamy starszego labradora. Ostatnimi czasy stał się apatyczny i obojętny na zabawy, które wcześniej zawsze lubił. Nadal jest sprawny i zdrowy — po prostu wydaje się nieco wszystkim znudzony. Co możemy zrobić, aby jego poziom zainteresowania zabawą ponownie wzrósł?
Większość ras psów pierwotnie wybrana została i hodowana do wykonywania ciężkich prac fizycznych — szybki bieg po zdobycz, tropienie na długich dystansach, wypasanie zwierząt hodowlanych, przeprowadzanie ich na inne miejsce i ochrona, ciągnięcie sań lub wózków, a także ochrona i patrolowanie terenu — dlatego też psy często lubią ćwiczenia, które wymagają od nich wykazania się tymi samymi umiejętnościami fizycznymi i psychicznymi jak w przypadku tych dawnych zadań. Labradory są ze swojej natury psami aportującymi, więc spróbujcie go delikatnie zachęcić do zabawy w łapanie i aportowanie, jak również w szukanie po zapachu, jak na przykład zabawa w chowanego. Labradory to zazwyczaj dzieci wody, więc dlaczego nie spróbować zabawy w wodzie (unikajmy zimnej wody przy starszym psie), takiej jak aport pływającej zabawki? Kreatywne wykorzystanie karmy może również przyczynić się do urozmaicenia jego dnia: spróbuj włożyć część jego dziennej porcji chrupek do różnych zabawek, które wydają karmę po trochu, kiedy pies trąca je, przekręca lub podnosi w powietrze, oraz do zabawek pobudzających umysł, kiedy pies musi rozwiązać małą zagadkę, żeby zlokalizować swoje chrupki. Jeśli będą one napełnione tylko częściowo, pies będzie musiał przynieść swoją zabawkę z powrotem do Ciebie, abyś ją ponownie napełnił, żeby mógł kontynuować zabawę.

SOCJALIZACJA

Q – Nasza młoda i zazwyczaj otwarta suczka zaczyna trochę bać się poznawać nowych ludzi. Kiedy przychodzą do nas goście, szaleńczo szczeka, a następnie chowa się, często trochę się trzęsąc i trzymając ogon między nogami. Czy możemy pomóc jej stać się bardziej towarzyską?
Niektóre psy są bardziej powściągliwe niż inne, jeśli chodzi o spotkania z nieznanymi osobami. Na przykład rasy pierwotnie wybrane do stróżowania lub ochrony zwierząt gospodarskich, ludzi i mienia mogą być często bardziej ostrożne niż te hodowane jako psy towarzysze — np. psy zabawki. Szczenięta wszystkich rodzajów i ras można nauczyć pewności siebie i przyjaznego zachowania w stosunku do ludzi poprzez wszechstronną socjalizację, co jest dość proste. Wystarczy pomoc zgłaszających się na ochotnika i znających się na psach gości z kieszeniami pełnymi przysmaków lub zabawek! Szukaj pomocy u trenera dla psów w Twoim mieście. Poproś o pomoc lekarza weterynarii lub zapisz się ze szczeniakiem lub młodym psem na szkolenie dla psów, aby nauczyć się technik, które pomogą mu rozwijać umiejętności społeczne i budować jego zaufanie.
Q – Należący do naszej rodziny terier zaczyna atakować naszego kota. Co możemy zrobić, aby pomóc im się zaprzyjaźnić?
Rasa psa może mieć wpływ na stosunek psa wobec innych zwierząt . Na przykład ogar jest zwykle bardzo towarzyski i zazwyczaj rozkoszuje się towarzystwem innych psów i kotów w domu. Niektóre psy łatwiej dogadają się z kotami niż inne, a w przypadku ras z grupy chartów, takich jak greyhound, zwykle potrzebna będzie bardziej starannie zorganizowana prezentacja domowników, więcej cierpliwości i czujności, aby pomóc im polubić koty i dzielić z nimi dom. Spróbuj zacząć od ostrożnych, krótkich i nadzorowanych kontaktów pomiędzy zwierzętami kilka razy dziennie. Zapewnij kotu bezpieczeństwo, trzymając psa na smyczy. Nagradzaj psa, kiedy na polecenie na Ciebie popatrzy i przestanie wpatrywać się w kota. Stopniowo zwiększy to jego tolerancję i ostatecznie utoruje drogę dla zawiązania się głębokiej przyjaźni pomiędzy obydwoma zwierzętami. Zanim jednak to nastąpi, należy wykorzystać schodową lub dziecięcą bramkę zabezpieczającą, aby zapewnić kotu możliwość ucieczki do innego pokoju lub na górę, w bezpiecznej odległości od psa, kiedy zwierzęta są bez nadzoru. Dopilnuj też, aby kot miał w tym miejscu także jedzenie, wodę, zabawki, drapak i kuwetę.
Q – Należący do naszej rodziny pies jest bardzo młody, jednak choć nie jest już szczeniakiem, jego zachowanie się pogarsza. Często jest za bardzo podekscytowany lub szaleje i biega po domu szczekając. Co to oznacza?
Obecne życie w ludzkich domach zazwyczaj sprawia, że nasze domowe psy prowadzą o wiele mniej aktywny tryb życia niż ich przodkowie. A zatem jeśli wasze psy się nudzą i są pełne energii, łatwo znajdą sobie swoje własne rozrywki, a wtedy mogą pojawić się problemy z zachowaniem. To ważne, aby wszystkie psy mogły dać upust swojej potrzebie ćwiczeń fizycznych i napotykały na rozrywki angażujące ich umysł. Bawcie się razem w gry, ćwiczcie w trakcie pięciominutowych sesji przez cały dzień. Dawaj mu także do zabawy bezpieczne zabawki do obgryzania i wymyślaj samodzielne zabawy, które wypełnią mu dzień, kiedy jesteś zajęty. Nawet podczas spacerów odmiana jest bardzo ważna — wyprowadzanie psa na spacery ciągle w tym samym parku, o tej samej porze dnia, dzień w dzień może być nudne zarówno dla niego, jak i dla Ciebie. A więc razem odkrywajcie nowe tereny — Twój pies będzie uwielbiał oglądać nowe widoki, usłyszeć nowe dźwięki i wąchać nowe zapachy. Zapisz się na szkolenie dla młodych psów, co pomoże Wam opanować podstawy wychowania zwierzęcia